Het alledaagse verkennen

Onze directe omgeving zit vol verrassingen en poëzie.

Het is de natuur die mijn werk inspireert: een grasspriet, een schaduw, het spoor van de wind, een lijn op een rots... Het oog heeft aandacht voor de vormen en kleuren waaruit mijn dagelijks leven bestaat, en ook voor de materialen: papier dat draad wordt (het soort dat we vooral gebruiken om sinaasappels in te pakken), confetti (het soort dat uit de perforator komt), naaigaren of metaaldraad... Mijn vingers temmen ze, ze laten zich transformeren: ik knoop, ik draai, ik weef, ik borduur...

De materialen die ik gebruik zijn even fragiel als het leven zelf. Sommige van mijn werken zijn installaties, tijdelijk en aanpasbaar. Het is een breekbaarheid die ik wil overbrengen, een gelukkige breekbaarheid.

Het werk is nauwgezet en langzaam. Repetitief ook. Een tijd voor rijping, concentratie en sereniteit. De tijd die nodig is om een werk te maken is een tijd van vriendschap, van vragen stellen, van aanmoediging, van waarschuwing wanneer het tijd is om verder te gaan, om dieper te graven, om het onderwerp te verfijnen.